عاشقت نشوم پس چه کنم...

دلم خواست یهویی عکاست شوم... تو لالاکنی و من محو تماشایت... فقط ثبتت کنم...
جااان مادر
مگر قرار است امروزت را چند بار داشته باسم...
عاشقی میکنم با لخظه هایت نیلای قشنگم️





نیلای من نگویم که چقدررر بلا شده ای و دلبری هایت چند برابر
از اول آذر یاد گرفته ای و‌جسارت پیدا کرده ای تا یک دستت را از تنها یک انگشت ما بگیری و راه بروی با چه شوووقی آن هم
هر چه در و کشو و باز کردنی هست همه را فایق آمده ای
چه بگووویم که عاشق ترم کرده ای
نهالم فدایش شوم چقدر پیشت مظلوم است اما تو عاشق نهالی و بدون او حتی لحظه ای هم تنهایی را دوام نمی آوری
این قرنطینه مارا چه به هم محتاج و درگیر تر کرده...
دندان های فک بالایت میخواهند بیایند اما هنوز سر بالا نکرده اند
باشد که به اسودگی بگذرد میهمانی آمدنشان
چند روز به شروع کارم نمانده و من مدتیست که استرس هایم سربراورده بودند که تا ۱۵ ام را قرنطینه کردند ... خوبست یک هفته را هم گریز غنیمتست
اما اگر قرار بر رفتن باشد در آغوشم خواهی ماند جاااانِ مادر نگران نیستیم و به سر خپاهیم برد...
من به فدایت مهربانترینم
لالایی بازی میکنی
کتاب ورق میزنی و ادای خواندن میکنی
گه گه میگویی با دستانت
مفعوم حرف هایمان را میدانی و عکس العمل نشان میدهی...
نگویم که چه ها کردی امروز وقتی بابا از در امد الهی من به فدایت چقدررر خوشحالی کردی و اگر میتوانستی بدو بدو میپریدی بغلش
وقتی خودت را کثیف میکنی پناهت بغل خودمست که یعنی برویم دستشویی... گاهی هم میروی و دم درش می ایستی ... بس که که خانووومی..

نمیگذاری کلاه یا پیشبند بماند رویت
عاشق ماست و غذاهای شیرین با شیره انگوری
موز و سیب راهم که نگویم با نارنگی️
واای واای نه نه گفتن با سرت که از شش ماهگی ات داشتی و داری...
الهی بگردم که از حالا توانایی نه گفتن را بلدی و میفهمانی... آن هم به چه جذابیت و شیرینی یی...
با لالایی مرجان میخوابی وراحت که باشی خودت با لبخند و خوشرویی درنیمه باز اتاق را باز میکنی و می آیی پذیرایی و لبخند میزنی
سرفه هایمان را تکرار میکنی و روی دو زانویت مینشینی و دستانت را بالا میبری و سرحایت بالا پایین میپری و به خندیدن هایمان صفا میدهی...
حالا تو بگووو
مگرمی شود عاشق تو نشد️️️
جان من نیلای قشنگ من